Τα καλοκαιρινά

Ένα γρήγορο από το Ιντερνετ καφέ της καλοκαιρινής γειτονιάς μου:

Αυγουστος Κορτώ - Ο Δαιμονιστής
Απίστευτα σκοτεινό, με τρομερά ενδιαφέρουσα πλοκή. Crash course στο gay lifestyle της πρωτεύουσας - με κάποιες υπερβολές εννοείται. Οι διάλογοι μεταξύ των κακκομαθημένων των ΒΠ στην αρχή του βιβλίου είναι απίστευτα αστείοι και, από την εμπειρία μου τουλάχιστον, ρεαλιστικοί. Αν και μερικές λεπτομέρειες - προοικονομία κλπ - θα ήταν καλό να είχαν ξαναπεραστεί μία ανάγνωση από όποιον το επιμελήθηκε, είναι πραγματικά ένα σούπερ καλοκαιρινό και όχι μόνο ανάγνωσμα!

Αλέξης Σταμάτης - Βίλα Κομπρέ
Επίσης σκοτεινό αν και σαφώς πιο παραδοσιακό βιβλίο. Ένας νεαρός επαρχιώτης που προσπαθεί να ξεγράψει το καθόλου γκλάμορους παρελθόν του - είναι γιος νεκροθάφτη- αναζητά την ταυτότητά του μετά το θάνατο του άνδρα που θεωρούσε πατέρα του. Για να βρει ποιός είναι φτάνει μέχρι την καρδιά της Αφρικής. Το αφρικανικό μέρος του βιβλίου είναι πραγματικά απίστευτο, το καλύτερο. Κατά τα άλλα ο Σταμάτης χτίζει ενδιαφέροντες χαρακτήρες και βάζει το δάχτυλό του επάνω σε πληγές που μας πονάνε στη σύγχρονη Ελλάδα. Όλοι θέλουν φραγκάτους και γκλαμουράτους γονείς και λίγοι εκτιμούν ότιδήποτε αγνό, ειλικτινές και αιώνιο έχει να προσφέρει η χώρα.


Cynthia Freeland - Μα είναι αυτό τέχνη;

Άλλο ένα βιβλίο που θα έπρεπε να διδάσκεται στα ελληνικά γυμνάσια/λύκεια. Μάλλον θα ανέβαζε το επίπεδο της χώρας απίστευτα. Δεν είναι τίποτε άλλο παρά μία εισαγωγή στην τέχνη και τις βασικές θεωρίες που αφορούν σε αυτή. Εύπεπτη τροφή για σκέψη.

Toby Litt - Hospital

Προσωπικά λατρεύω τα ιατρικά σίριαλ. Το κακό αυτό μου το έκανε το ER (Στην Εντατική) αλλά πλέον η κατάστασή μου έχει καταντήσει λίγο τραγική. Δεν υπάρχει περίπτωση να πέσω επάνω σε επανάληψη του House (Star) , ή του Grey’s Anatomy (Alter) , ή του Chicago Hope (Mακεδονία) και να μην κολλήσω.

Έτσι ήταν αναπόφευκτο να αγοράσω το βιβλίο αυτό. Παραδέχομαι πως το αγόρασα ελπίζοντας πως θα αποδειχθεί η Εντατική σε χαρτί ώστε να μπορώ να το πάρω στο κρεβάτι μου και να αποκοιμηθώ διαβάζοντάς το. Προς στιγμή φάνηκε πως έπεσα μέσα. Λίγο νοσοκομείο, λίγο ρομάντσο μεταξύ χειρούργου και νοσοκόμας κ.ο.κ.

Σύντομα όμως το βιβλίο μετατρέπεται σε μία σουρεαλιστική διήγηση της πιο ανορθόδοξης, σπλάτερ βραδιάς που πέρασε ποτέ νοσοκομείο. Πάνω από όλα αυτά περιφέρεται επίσης μία νότα του υπερφυσικού – ο πρωταγωνιστής είναι o νεοεισαχθείς στην εντατική αλλά σε παιδική ηλικία και τον βλέπουν όλοι. Σαν να μην έφταναν τα παραπάνω, υπάρχουν πραγματικά πολλές ξεκαρδιστικές στιγμές.

Όπως έγραψε και ο κριτικός της Guardian, είναι σαν να έγραψε το επεισόδιο ο Στίβεν Κινγκ!

Τώρα εάν αυτό το κομφούζιο σας φαίνεται ελκυστικό ανάγνωσμα αγοράστε το. Εμένα με κούρασαν όλα αυτά αφήστε που δεν ήταν αυτό που ήθελα να διαβάσω. Με κούρασε επίσης η παρατραβηγμένη παρωδία των άρλεκιν αλλά και οι άπειροι χαρακτήρες των οποίων τις ιστορίες απλώς είχα ξεχάσει μέχρι να ξαναεμφανιστούν. Με κούρασαν οι φωτιές της κολάσεως, τα όργια και τα κουλά χειρουργεία. Φέρτε μου πίσω τον Clooney παιδίατρο…

R. Clogg - Σύντομη Ιστορία της Νεώτερης Ελλάδας

Ένα περιεκτικό, συνοπτικό και εύπεπτο, αν και πλέον ελαφρώς ξεπερασμένο, ιστορικό εγχειρίδιο. Απαραίτητο για όσους – ιδιαίτερα νεότερους – επιθυμούν μία εισαγωγή στην ιστορία της χώρας μας.

Λέω ιδιαίτερα για τους νεότερους καθώς ξέρουμε όλοι πως στο ελληνικό σχολείο δεν διδασκόμαστε σχεδόν τίποτα για την Ελλάδα από τη στιγμή που η χώρα βγήκε από τον Β’ Παγκόσμιο. Από την άλλη οι εφημερίδες αλλά και οι περισσότεροι έλληνες «ιστορικοί» διηγούνται ιστορίες που συμβαδίζουν με την άποψή τους και όχι απαραίτητα με τα γεγονότα. Εάν συμβαδίζουν με τα γεγονότα αυτό γίνεται με έναν πολύ στενό τρόπο και δεν αποκαλύπτει απαραίτητα τι συνέβαινε ευρύτερα στην χώρα την εποχή που εξετάζουν. Αυτά είναι ιστορίες αλλά όχι ιστορία.

Για παράδειγμα, εγώ έπρεπε να διαβάσω τον Κλογκ για να μάθω πως 8.000 πολίτες που κρατούσε ομήρους ο ΕΛΑΣ κατά τη διάρκεια των Δεκεμβριανών με την ελπίδα ότι θα απέτρεπε την καταστροφή στο τελευταίο στάδιο της μάχης για την Αθήνα, εκτελέστηκαν ή πέθαναν κατά τη διάρκεια της κράτησής τους και ότι η διάδοση αυτής της πληροφορίας είχε σαν αποτέλεσμα να αντιδράσουν οι δεξιοί στη συμφωνία της Βάρκιζας – με αποτέλεσμα να προστεθεί ένα ακόμα λιθάρι στο δρόμο για τον εμφύλιο.

Ο Κλογκ θεωρείται παγκοσμίως αυθεντία στην ελληνική ιστορία και με ψυχραιμία, αλλά και κάποια απόσταση, εξετάζει θέματα που εμάς απλά μας ανεβάζουν το αίμα στο κεφάλι ή μας στενοχωρούν με αποτέλεσμα πολλοί να μην μπορούμε να γράψουμε γι’αυτά παρά με πολύ προσωπικό τρόπο. Γι’αυτό και το η «Σύντομη Ιστορία» του διδάσκεται τόσο στο ελληνικό όσο και στα διεθνή πανεπιστήμια.

Πάντως σε όσους επιθυμούν μία πιο πρόσφατη προσέγγιση από τον ίδιο συγγραφέα γεμάτη με οπτικό υλικό και εμπλουτισμένη με επιμέρους διηγήσεις που προσωποποιούν την ιστορία, συστήνω τη «Συνοπτική Ιστορία της Ελλάδας 1770 – 2000» των εκδόσεων Κάτοπτρο.

* Η κλασσικής αλλά μάλλον ξεπερασμένης αισθητικής έκδοση είναι του
Ινστιτούτου του Βιβλίου – Α. Καρδαμίτσα

Παγκόσμια ημέρα του βιβλίου

Η Katrin, aka Cereal-reader, παραθέτει μερικές ενδιαφέρουσες πληροφορίες.

Αν. Ινκορβάϊα, Αλ. Ριμάσα - Η γενιά των 1.000 ευρώ

Μία γρήγορη ματιά στη ζωή ενός πτυχιούχου Ιταλού που πλησιάζει τα τριάντα και των συγκατοίκων του που δίνει μία ενδιαφέρουσα ευκαιρία για συγκρίσεις μεταξύ του δικού μας τρόπου ζωής και των γειτόνων.

Ο ήρωάς μας, ο Κλαούντιο, ως νεοαφιχθείς στην αγορά εργασίας του 21ου αιώνα καλείται να ανταποκριθεί στις γνώριμες πια συνθήκες που επικρατούν. Προσλαμβάνεται με συμβάσεις ορισμένου χρόνου, καρδιοχτυπά για τη μονιμότητα και τον 13ο μισθό καθώς τα 1000 ευρουλάκια που παίρνει μετά βίας του επιτρέπου να επιβιώσει στην πιο γκλαμουράτη ευρωπαϊκή μητρόπολη, το Μιλάνο.

Οι ομοιότητες με τη δική μας γενιά των 700 ευρώ, που έχει πλέον αποκτήσει μία ηχηρή παρουσία, τουλάχιστον στον κόσμο των ΜΜΕ, σε κάποιο σημείο σταματούν.

Οι νεαροί στην Ιταλία που περιγράφουν οι συγγραφείς παρά το πενιχρό τους εισόδημα δεν ζουν με τους γονείς τους – μα πως γαμούν τα δικά μας παιδιά; - ούτε βασίζονται οικονομικά σε αυτούς. Ούτε έχουν εξοχικό να πάνε, ούτε οδηγούν γρήγορα αυτοκίνητα, ούτε παίρνουν ταξί, ούτε ντύνονται με ακριβά ρούχα όπως πολλοί συνομήλικοί τους που γνωρίζω προσωπικά –ζητώ συγγνώμη από τη σημαντική μερίδα της γενιάς των 700 ευρώ που δεν ανήκει σε αυτήν την κατηγορία αλλά πως να το κάνουμε, όλοι ξέρουμε πως οι Έλληνες της γενιάς μας είμαστε από λίγο ως πολλοί κακομαθημένοι.

Το γεγονός αυτό μαζί με την έλλειψη των ευκαιριών που μας φαίνεται απόλαυσαν οι γονείς μας για κοινωνική και οικονομική ανέλιξη μας προβληματίζει όλους, για να μην πω πως κάποιους από εμάς μας έχει πανικοβάλει. Βέβαια επιλέγουμε να ξεχάσουμε πως οι γονείς και οι παππούδες όλων μας, τουλάχιστον εδώ στην Ελλάδα, πέρασαν τρελά δύσκολα χρόνια.

Ίσως τελικά για μας αυτό να είναι το πρόβλημα. Πολλές φορές αισθάνομαι, και πιστεύω πως και άλλοι το ίδιο νιώθουν, πως μας έχουν κοροϊδέψει. Τρέχαμε στα φροντιστήρια για να μπούμε στο πανεπιστήμιο, μάθαμε ξένες γλώσσες και όλοι πιστεύαμε πως μας περιμένανε οι μεγάλες εταιρίες με ανοιχτές αγκάλες και πως η ζωή μας θα ήταν εύκολη.

Αυτό δε συμβαίνει και γιατί οι νοτιοευρωπαϊκές χώρες – που φαίνεται να έχουν το μεγάλο πρόβλημα - είναι παράδεισος διαφθοράς και άρα έχουν χαμηλότερη οικονομική ανάπτυξη απ’ ότι θα μπορούσαν αλλά και γιατί μας έχει πάρει η κάτω βόλτα ψυχολογικά. Πολύ δύσκολα κάποιος από εμάς θα πιστέψει στην ιδέα του και θα πάρει το ρίσκο να την κάνει πραγματικότητα ανοίγοντας δική του δουλειά και μάλιστα μία δουλειά λίγο πρωτοποριακή.

Επίσης σε αντίθεση με τους βόρειους – και δεν εννοώ του Άγγλους αλλά για παράδειγμα τους Δανούς με το φανταστικό κοινωνικό κράτος- και μας τρομάζει η έννοια της ευελιξίας και μικρόνοα προσπαθούμε να κρατήσουμε μέχρι και το τελευταίο μας ευρουλάκι μακριά από το αρπακτικό κράτος που εμείς φτιάξαμε.

Τέλος πάντων, παύω να φλυαρώ και επιστρέφω στο βιβλίο. Ξέχασα να σας πω πως αποτέλεσε ένα λογοτεχνικό σημείο καμπής γιατί είναι το πρώτο βιβλίο στην Ευρώπη – απ’ ότι τουλάχιστον ξέρω εγώ- που δημοσιεύθηκε πρώτα στο Ιντερνετ – δωρεάν – είχε τεράστια απήχηση και στη συνέχεια πήρε το δρόμο του για τις προθήκες των βιβλιοπωλείων. Μπορείτε να εξερευνήσετε τη σελίδα και μόνοι σας εδώ ή να διαβάσετε το blog των χαρακτήρων εάν θέλετε.


«Η γενιά των 1000 ευρώ» είναι ένα διασκεδαστικό βιβλίο αλλά δεν έχω ιδέα εάν είναι καλογραμμένο καθώς η μετάφραση τουλάχιστον φαίνεται να πάσχει. Για παράδειγμα στην Ελλάδα δεν λέμε ποτέ «η deadline». Είναι είτε το deadline, είτε η προθεσμία. Ανάλογα κουλά υπάρχουν και σε άλλα μέρη του βιβλίου – «φάκελοι στοιβαγμένοι στην αναμονή για download;;;;;;;¨» ή «συμβόλαιο περιορισμένου χρόνου».

Αναρωτιέμαι επίσης εάν όντως οι Ιταλοί μιλούν όπως τους έχει μεταφράσει η Μαρία – Ρόζα Τραϊκόγλου. Για παράδειγμά εάν όντως λένε «α στο διάτανο» και δεν κατεβάζουν τα γαμοσταυρίδια του μέσου Έλληνα.

Είναι ένα βιβλίο της εποχής του – αναφέρεται στις μόδες που μόλις πέρασαν όπως το eBay και άλλα συναφή. Είναι σύντομο, σχετικά γλυκανάλατο αλλά ευτυχώς αρνείται να ενδώσει στον πειρασμό του happy ending όπως ίσως και η ζωή.

* Το βιβλίο έχει εκδοθεί στην Ελλάδα από τις εκδόσεις Καστανιώτη. Ενδεικτικό είναι πως έχει επίσης εκδοθεί στις ακόλουθες χώρες: Ισπανία, Γερμανία, Ολλανδία, Κορέα και Ιαπωνία

Ανδρέας Μήτσου - Ο κύριος Επισκοπάκης (Η εξομολόγηση ενός δειλού)

Το βιβλίο μπήκε στις λίστες των ευπώλητων (best sellers στα νεοελληνικά) μόνον αφού κέρδισε το βραβείο αναγνωστών του ΕΚΕΒΙ πέρυσι. Αυτό το παράδοξο είχε σαν αποτέλεσμα να σηκωθούν αρκετά φρύδια βιβλιοκριτικών στον ημερήσιο τύπο οι οποίοι αναρωτήθηκαν γιατί οι αναγνώστες δεν ψήφισαν κάποιο από τα βιβλία που βρέθηκαν στην κορυφή της λίστας των ευπώλητων.

Προσωπικά πιστεύω πως η εξήγηση είναι απλή: παρά την άνθηση της βιβλιοπαραγωγής στη χώρα μας, την έκδοση εκατοντάδων νέων τίτλων κάθε χρόνο και την πώληση χιλιάδων αντιτύπων, λίγοι είναι στην πραγματικότητα οι 'Ελληνες που διαβάζουν βιβλία και ακόμα λιγότεροι εκείνοι που έχουν διαβάσει αρκετά για να έχουν την αυτοπεποίθηση να ψηφίσουν για το εν λόγω βραβείο.

Όμως, αφού κερδίσει ένα βιβλίο και διαφημιστεί η βράβευσή του, πολλοί θα το αγοράσουν. Και το συγκεκριμένο δεν θα τους απογοητεύσει. Είναι σύντομο, ασχολείται με ένα προσφιλές και σέξι θέμα – τη μοιχεία- που αφορά και πολλούς Έλληνες, δεν είναι φλύαρο ή χυδαίο αλλά αντίθετα αφήνει πολλά στη φαντασία του αναγνώστη, και επιπλέον, είναι γραμμένο με έναν θα έλεγα παλιομοδίτικο τρόπο, οικείο στους περισσότερους αναγνώστες. Επίσης η τιμή του είναι προσιτή – 10,45 ευρώ, εάν δεν κάνω λάθος, το αγόρασα από τον Ιανό.

Το μόνο που με κούρασε είναι η συνεχής ενδοσκόπηση και το συνεχές αυτομαστίγωμα του αφηγητή κυρίου Επισκοπάκη, αλλά και αυτό όχι για πολύ - πριν το καταλάβω είχα τελειώσει το βιβλίο!

Ιωάννα Μπουραζοπούλου – Τι είδε η γυναίκα του Λωτ;

Είναι νομίζω το πρώτο βιβλίο που αγοράζω έχοντας επηρεασμένη από το τι έχουν γράψει γι’αυτό κάποιοι μπλόγκερ – οι nuwanda και reader στη συγκεκριμένη περίπτωση. Αποδείχθηκε πραγματικά υπέροχο!

Πρόκειται για μία ιστορία μυστηρίου με ενδιαφέρουσα, γρήγορη, πρωτότυπη, πυκνή και ποτέ βαρετή πλοκή. Και τις βιβλικές αναφορές της τις έχει, και μία γραφή με πολύ χιούμορ, και μία παγκοσμιότητα τόσο θέματος όσο και τρόπου γραφής, και ένα τέλος σχεδόν έκπληξη. Σε κανένα σημείο των 482 σελίδων δεν βαρέθηκα και το συστήνω ανεπιφύλακτα!

Τα 3 καλύτερα βιβλία εγκυμοσύνης

Μια και τα’φερε έτσι η ζωή και βρίσκω τον εαυτό μου να τα ξαναδιαβάζω για δεύτερη φορά μέσα σε δύο χρόνια, είπα να τα μοιραστώ μαζί σας.


1. Τι να περιμένεις όταν είσαι έγκυος - Α. Αϊσεμπεργκ, Χ. Μαρκόφ, Σ. Χιθγουέι

Η βίβλος κάθε εγκύου. Περιέχει χρήσιμες πληροφορίες ανά μήνα, τόσο για την κατάσταση και την εξέλιξη της μητέρας όσο και γι’ αυτή του παιδιού. Θέτει ερωτήματα που σίγουρα θα σας απασχολήσουν σε κάποια στιγμή και τα απαντά. Επιπλέον, περιέχει επίσης έναν οδηγό για τις πρώτες εβδομάδες του μικρού σας.

Για να φανταστείτε το εύρος των αντικειμένων που καλύπτει, απαντά ακόμα και σε ερωτήματα γυναικών που υιοθετούν. Έτσι έμαθα και το απίθανο, πως και αυτές οι γυναίκες μπορούν να θηλάσουν το παιδί τους – ναι σωστά διαβάσατε, να το θηλάσουν οι ίδιες ακόμη και εάν δεν έχουν μείνει ποτέ έγκυες!

Για να το καταφέρουν αυτό σύμφωνα με τις συγγραφείς του βιβλίου, θα πρέπει να προετοιμάσουν κατάλληλα το σώμα τους. Όσοι ενδιαφέρονται ας ξεφυλλίσουν το βιβλίο. Πωλείται σε όλα τα βιβλιοπωλεία και σε καταστήματα για έγκυες και βρέφη όπως το Mothercare.

2. Οδηγός Εγκυμοσύνης – Διάφοροι, Βιβλία Τερζόπουλος
Σε αντίθεση με το «Τι να περιμένετε…» αυτό είναι ένα βιβλίο τυφλοσούρτης που απαντά άμεσα και γρήγορα στις κλασσικές ερωτήσεις που ανακύπτουν καθώς πχ βγαίνετε από τον γυναικολόγο ή μιλάτε με άλλες εγκύους. Για παράδειγμα δεν υπάρχει περίπτωση να μην αναρωτηθείτε – ιδίως στην πρώτη σας εγκυμοσύνη- εάν το παιδί σας αναπτύσσεται κανονικά για την ηλικία του. Ανοίγεται λοιπόν στην ανάλογη εβδομάδα και τσεκάρετε στα γρήγορα. Στην κάθε μία από τις 40 εβδομάδες της εγκυμοσύνης το βιβλίο αφιερώνει ένα δισέλιδο – η μία σελίδα αφορά στην μητέρα και η άλλη στο παιδί.

Οι πάντα ανήσυχες πρωτάρες θα χιλιοδιαβάσουν τις στατιστικές επιβίωσης των πρόωρων που το βιβλίο παραθέτει κατά τη διάρκεια του δεύτερου κυρίως τριμήνου.

Στα υπέρ του και οι σύντομες λίστες αλλά και οι σελίδες για να καταγράψετε τις πρώτες χαρακτηριστικές στιγμές του μωρού σας αλλά και ο οδηγός για τις πρώτες τέσσερις εβδομάδες μετά τη γέννησή του.

3. The Happiest Baby on the Block – Dr Harvey Karp Δεν είναι βιβλίο εγκυμοσύνης αλλά μόνο όντας έγκυος και μάλιστα στις εβδομάδες της άδειάς σας θα μπορέσετε να το εκμεταλλευθείτε εάν – και δεν σας το εύχομαι – τελικά χρειαστείτε τις υπηρεσίες του.

Το βιβλίο λοιπόν αυτό το έχει γράψει ένα παιδίατρος και είναι αφιερωμένο στο τι μπορείτε να κάνετε για να κατευνάσετε ένα βρέφος με κωλικούς ή γενικά ένα τρομερά γκρινιάρικο μωρό. Δεν υπάρχει περίπτωση να ξέρετε εξ αρχής εάν το χρειάζεστε αλλά περιέχει πολλές γενικά πληροφορίες για το πώς αναπτύσσονται τα βρέφη οπότε χαμένοι δεν πρόκειται να βγείτε ούτως ή άλλως.

Ο Κάρπ είναι οπαδός του φασκιώματος, το οποίο έχει ενσωματώσει σε μία μέθοδο πέντε σημείων με στόχο τον επιτυχή κατευνασμό απίστευτα κλαψιάρικων μωρών. Την έχει βασίσει στις εκτεταμένες του μελέτες επάνω στο πως μεγαλώνουν διάφοροι πολιτισμοί τα μωρά τους και θέτει ένα υπέροχο ερώτημα. Γιατί υπάρχουν πολιτισμοί που οι κωλικοί είναι ουσιαστικά ανύπαρκτοι?

Συνήθως απ’ ότι κατάλαβα πρόκειται για λιγότερο «αναπτυγμένες» κοινωνίες που έχουν παραμείνει πιστές σε πατροπαράδοτα ήθη και έθιμα που εμείς έχουμε ξορκίσει ή ξεχάσει, ανάμεσά τους και το φάσκιωμα. Καλύτερα όμως να τα διαβάσετε μόνοι σας.

Απολογισμός 2007

Βρήκα κάποιες από τις στατιστικές του 2007 αρκετά ενδιαφέρουσες οπότε και τις παραθέτω.

Λοιπόν έχουμε και λέμε: εκτός από την αρχική σελίδα, τα post με τα περισσότερα hits έχουν ως εξής:

1. Victoria Hislop – The Island, Το Νησί
2. Αρκάς – Εχθροί εξ Αίματος
3. Ελλάς, Η σύγχρονη συνέχεια – Βερέμης, Κολιόπουλος
4. Παυλίνα Νάσιουτζικ – Μύνοκος Μπλουζ
5. J.K. Rowling – Ο Χάρι Πότερ και οι Κλήροι του Θανάτου

Η Hislop έχει προφανώς σκίσει και έτσι δεν αποτελεί έκπληξη πως από τα πρώτα δέκα πιο δημοφιλή search keywords τα μισά ακριβώς έχουν κάνουν με το βιβλίο της πχ λέπρα, Σπιναλόγκα. Τα υπόλοιπα αφορούν στον Αρκά (2), τον Χάρι Πότερ, τη Νάσιουτζικ και τον Αντώνη Σουρούνη.

Ευχάριστη έκπληξη – αν όχι σύμπτωση – είναι πως ενώ περισσότερες από 1500 έρευνες έχουν στείλει κόσμο στο wormreport, λιγότερες από δέκα αφορούσαν λέξεις ή όρους που σχετίζονται με το σεξ!

Αυτά για φέτος,
Καλή Χρονιά!

Ρενέ Γκοσινί, Ζαν Ζακ Σενπέ - Ο μικρός Νικόλας σε νέες περιπέτειες

Το πιο γλυκό δώρο που έλαβα αυτά τα Χριστούγεννα μου έχει δημιουργήσει αρκετές απορίες και λίγη δυσπιστία – αν και είμαι μάλλον από τους αφελέστερους ανθρώπους στον πλανήτη.

ΟΚ – είναι μία υπέροχη συλλογή ιστοριών με πρωταγωνιστή τον πολυαγαπημένο μικρό Νικόλα. Είναι όμως η δεύτερη τέτοια συλλογή ανέκδοτων ιστοριών που εκδίδει η κόρη του Γκοσινί -ο οποίος πέθανε το 1977- τα τελευταία τρία χρόνια! Απλά μου φαίνεται λίγο περίεργο που για περισσότερα από 20 χρόνια επικρατούσε σιγή και τώρα ξαφνικά εμφανίζονται συνολικά 125 ιστορίες!

Τέλος πάντων, ίσως απλά ζω πολύ καιρό στην Ελλάδα και το έχω ρίξει και εγώ στις θεωρίες συνομωσίας...

Susanna Clarke - The Ladies of Grace Adieu

Σύμφωνα με το οπισθόφυλλο, η βρετανική επιθεώρηση Spectator έγραψε πως διαβάζοντας κανείς αυτές τις ιστορίες έχει την εντύπωση πως « η Τζέιν Όστεν ξαναγράφει τους αδερφούς Γκρίμ».

Συμφωνώ απόλυτα. Πρόκειται για μία συλλογή με θέμα τη μαγεία και το εξωπραγματικό που θα λατρέψουν όσοι – όπως εγώ – αγαπούν τα παραμύθια και θα διαβάσουν ξανά και ξανά.

Μάλιστα θα βρουν και τουλάχιστον μία διασκευή ενός γνωστού λαϊκού παραμυθιού – αυτού με την κοπελιά που γνέθει για μέρες και προσπαθεί να μαντέψει το όνομα του καλικάντζαρου εάν αυτό σας λέει κάτι.

Η Κλαρκ έχει γράψει και ένα μυθιστόρημα, εάν κατάλαβα καλά, για το οποίο θα σας ενημερώσω σύντομα.

* Η ανάγλυφη - και φτηνή – paperback έκδοση της Bloomsbury είναι κούκλα.

Ivan Turgenev - First Love

Μια και έχω τόσο καιρό να γράψω λόγω φόρτου εργασίας και νέων εντατικών οικογενειακών υποχρεώσεων μπαίνω κατευθείαν στο ψητό.

Η Πρώτη Αγάπη του Τουργκένεφ είναι μία μικρή νουβέλα που θα λατρέψουν όσοι αγαπούν την κλασική ρωσική λογοτεχνία. Για όσους δεν ξέρουν πολλά για το είδος μπορεί να αποτελέσει μία καλή, σύντομη εισαγωγή μια και είναι ένα από τα βασικά κείμενα που διδάσκοντα οι μαθητές στην πρώην Σοβιετική Ένωση ενώ η έκδοση που έχω εγώ αποτελείται από μόλις 102 σελίδες.

Ο Τουργκένεφ διηγείται την ιστορία ενός μικρού και πλούσιου Ρώσου που ερωτεύεται μία μεγαλύτερή του κατά κάποια χρόνια γειτόνισσα, μία ξεπεσμένη απένταρη πριγκιποπούλα. Δυστυχώς όμως για το παλικαράκι μας αυτή καταλήγει ερωμένη του πατέρα του. Μέσα από τις λιγοστές σελίδες του βιβλίου ο Τουργκένεφ εξερευνά τις προκαταλήψεις και τους αυστηρούς κοινωνικούς περιορισμούς της κοινωνίας της εποχής του πάντα με συμπάθεια σε όλους – σχεδόν- τους ήρωές του.

* Η έκδοση της λατρεμένες Penguin αποτελεί μέρος της σειράς Great Loves, 20 βιβλίων που περιέχουν κάποιες από τις κλασσικότερες ιστορίες αγάπης που έχουν γραφτεί ποτέ.