Γιουυνγκ Τσανγκ - Αγριόκυκνοι

Αυτό το βιβλίο το είχα βρει πολλές φορές μπροστά μου αλλά τελικά το έπιασα στα χέρια μου μόνο όταν ξέμεινα και το βρήκα στη βιβλιοθήκη της μαμάς μου.

Δεν είναι αριστούργημα λογοτεχνικά. Η αξία του έγκειται στο ότι αποτελεί μία προσωπική μαρτυρία για το πώς ακριβώς βίωσαν οι άνθρωποι στην Κίνα τα χρόνια του Μάο.

Περιγράφει πολλά απίστευτα για την καθημερινή ζωή στην Κίνα πριν και μετά την επιβολή του Μάο. Ίσως το πιο εντυπωσιακό είναι η σκληρότητα των Κινέζων, η μικρότητά τους αλλά και η απανθρωπιά των βασανιστηρίων στα οποία υπέβαλαν τους γείτονες, τους φίλους, τους γνωστούς τους και γενικά οποιονδήποτε τους έδωσε έστω και την παραμικρή αιτία σε οποιαδήποτε στιγμή της ζωής τους. Μπόρεσαν να βιώσουν σε αυτό το βαθμό κάθε μικροπρεπές τους ένστικτό απλά και μόνο πηγαίνοντας στις αρχές με οποιαδήποτε κατηγορία ήταν της μόδας εκείνη τη στιγμή.

Εάν ο Παμούκ στο Χιόνι – για το οποίο γράφω παρακάτω- καταφέρνει να κάνει τους αναγνώστες του να αγαπήσουν όλους του Τούρκους, η Τσάνγκ σου δίνει κάθε λόγο να αντιπαθήσεις τους συμπατριώτες της.

Η μεγάλη επιμορφωτική αξία του βιβλίου έγκειται στο ότι επιτέλους εξηγεί στους μή- Κινέζους τι ακριβώς ήταν η συλλογική παράκρουση που ονομάζεται πολιτιστική επανάσταση. Μία καταδίωξη οποιουδήποτε αξιωματούχου αδιακρίτως του Κομμουνιστικού κόμματος εμπνευσμένη από το Μάο και το στενό του περιβάλλον με στόχο να διατηρήσει ο πρόεδρος τον έλεγχο του κομματικού μηχανισμού. Είναι τόσο ασύλληπτο το τι έγινε και τόσο δύσκολο να το μεταφέρει οποιοδήποτε ιστορικό βιβλίο ή άρθρο που για αυτό και μόνο το λόγο πρέπει οπωσδήποτε να διαβάσετε αυτό το βιβλίο.

* Το πολυσέλιδο και πολύ προσωπικό αυτό πόνημα εκδόθηκε στα Ελληνικά από την Εστία.