Το βιβλίο μπήκε στις λίστες των ευπώλητων (best sellers στα νεοελληνικά) μόνον αφού κέρδισε το βραβείο αναγνωστών του ΕΚΕΒΙ πέρυσι. Αυτό το παράδοξο είχε σαν αποτέλεσμα να σηκωθούν αρκετά φρύδια βιβλιοκριτικών στον ημερήσιο τύπο οι οποίοι αναρωτήθηκαν γιατί οι αναγνώστες δεν ψήφισαν κάποιο από τα βιβλία που βρέθηκαν στην κορυφή της λίστας των ευπώλητων.
Προσωπικά πιστεύω πως η εξήγηση είναι απλή: παρά την άνθηση της βιβλιοπαραγωγής στη χώρα μας, την έκδοση εκατοντάδων νέων τίτλων κάθε χρόνο και την πώληση χιλιάδων αντιτύπων, λίγοι είναι στην πραγματικότητα οι 'Ελληνες που διαβάζουν βιβλία και ακόμα λιγότεροι εκείνοι που έχουν διαβάσει αρκετά για να έχουν την αυτοπεποίθηση να ψηφίσουν για το εν λόγω βραβείο.
Όμως, αφού κερδίσει ένα βιβλίο και διαφημιστεί η βράβευσή του, πολλοί θα το αγοράσουν. Και το συγκεκριμένο δεν θα τους απογοητεύσει. Είναι σύντομο, ασχολείται με ένα προσφιλές και σέξι θέμα – τη μοιχεία- που αφορά και πολλούς Έλληνες, δεν είναι φλύαρο ή χυδαίο αλλά αντίθετα αφήνει πολλά στη φαντασία του αναγνώστη, και επιπλέον, είναι γραμμένο με έναν θα έλεγα παλιομοδίτικο τρόπο, οικείο στους περισσότερους αναγνώστες. Επίσης η τιμή του είναι προσιτή – 10,45 ευρώ, εάν δεν κάνω λάθος, το αγόρασα από τον Ιανό.
Το μόνο που με κούρασε είναι η συνεχής ενδοσκόπηση και το συνεχές αυτομαστίγωμα του αφηγητή κυρίου Επισκοπάκη, αλλά και αυτό όχι για πολύ - πριν το καταλάβω είχα τελειώσει το βιβλίο!
No comments:
Post a Comment