20/08/2007

Αρκάς – Εχθροί εξ Αίματος


Δεν γνωρίζω ούτε έναν Έλληνα κάτω των 50 που να μην λατρεύει τον Αρκά. Πρέπει να είναι ο πιο αγαπητός άνθρωπος των ελληνικών τεχνών και γραμμάτων και ας κρατά το χαμηλότερο προφίλ – όποιος μπορέσει να βρει έστω και μία φωτογραφία του ας μου την στείλει, τον παρακαλώ πολύ.

Έτσι κάθε νέα δουλειά του μοιραία εξαφανίζεται ταχύτατα από τα ράφια. Ακόμα καλύτερα, την διαβάζουν όλοι όσοι την αγοράζουν, την ξαναδιαβάζουν και τη δανείζουν και στους φίλους τους. Εικάζω ότι εκτός από ο πιο αγαπητός είναι και ο πιο πολυδιαβασμένος.

Για να μπω επιτέλους στο θέμα, βρήκα τους Εχθρούς, ένα θεατρικό (!), στα ράφια ενός βιβλιοπωλείου στο Ν. Μαρμαρά Χαλκιδικής, το αγόρασα αμέσως και το διάβασα μέσα σε δύο ωρίτσες. Κάθε λίγο και λιγάκι ξεκαρδιζόμουν στα γέλια.

Το έργο διαδραματίζεται στο εσωτερικό ενός ανθρώπινου οργανισμού του οποίου ο εγκέφαλος έχει πέσει σε κώμα. Ο οργανισμός πρέπει να ανήκει σε Έλληνα γιατί αμέσως τα όργανά του αρχίζουν να δολοπλοκούν για να εξασφαλίσουν το καλύτερο γι΄αυτά και μόνο. Εάν αυτό δεν είναι εφικτό τότε οι προσπάθειες στρέφονται στο να κάνουν χαλάστρα στους υπόλοιπους π.χ. προσπαθώντας να μποϋκοτάρουν την μεταμόσχευση όσων οργάνων θα μπορούσαν να σωθούν.

Δεν σας λέω τι συμβαίνει στο τέλος. Μόνο ότι το παχύ έντερο είναι απολαυστικό.

* Η έκδοση σε μέγεθος τσέπης των Γραμμάτων είναι υπέροχη αν και δεν καταλαβαίνω ποια όργανα απεικονίζονται στα σχέδια του Αρκά.

03/08/2007

Μαργιάν Σατραπί - περσέπολις 2


Όπως και στο πρώτο μέρος του αυτοβιογραφικού κόμικ της Σατραπί, η απλότητα της γραφής και της εικονογράφησης συγκινούν, ενημερώνουν και διασκεδάζουν χωρίς ποτέ η δουλειά της να γίνεται μελό.

Αυτός ο δεύτερος τόμος που εκδόθηκε στην Ελλάδα, όπως και ο πρώτος, περιλαμβάνει τη μετάφραση δύο γαλλικών τόμων. Αφηγείται τη ζωή της έφηβης και μόνης πλέον Σατραπί στην Αυστρία, όπου την έστειλαν στα 14 της οι γονείς της για να ξεφύγει από τον πόλεμο, και στη συνέχεια στο Ιράν που επέστρεψε για λίγα χρόνια πριν αποφασίσει να εγκατασταθεί μόνιμα στην Ευρώπη.

Μας μεταφέρει τόσο τις δοκιμασίες που περνά ένας πρόσφυγας από μία χώρα που έχει δαιμονοποιηθεί στη Δύση, όσο και αυτές που πέρασαν και εξακολουθούν να περνούν γυναίκες και άνδρες στο θεοκρατικό Ιράν.

Έχω όμως μία απορία - γιατί βρήκα το βιβλίο στο παιδικό τμήμα του Ιανού; Δεν νομίζω πως η σεξουαλική αφύπνιση μία νεαρής Ιρανής, η μύησή της στη χρήση και εμπορία ναρκωτικών ή το διαζύγιό της απεύθυνονται σε άτομα κάτω των 12 παρά το γεγονός ότι πρόκειται για κόμικ.

Η δουλειά της Σατραπί μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο και ήταν μάλιστα η πρώτη ταινία κόμικ που συμμετείχε στο διαγωνιστικό μέρος του Φεστιβάλ των Κανών. Ανυπομονώ!

* Η πράσινη δεύτερη έκδοση είναι και αυτή από το "Ηλίβατον".