Φοβάμαι πως θα διαβάσω όλα τα βιβλία παραλίας που κυκλοφορούν πριν φτάσω στις παραλίες έτσι όπως πάω. Μάλλον φταίει ο ζεστός καιρός των τελευταίων ημερών.
Τέλος πάντων, δεν έχω να πω πολλά για το βιβλίο της Μανανεδάκη. Μας δίνει ακριβώς ότι γράφει στο κουτί – μία ανώδυνη ερωτική ιστορία που απευθύνεται κυρίως σε παντρεμένες σαραντάρες. Έτσι το νοικοκυριό, οι απαιτήσεις της οικογενειακής ζωής, και η πλήξη που φαίνεται πως συνεπάγεται ο έγγαμος βίος μετά από μερικά χρόνια, είναι τα κύρια θέματα γύρω από τα οποία περιστρέφεται η πλοκή του βιβλίου.
Και καθώς τα παραπάνω απασχολούν εκατομμύρια γυναίκες στο δυτικό κόσμο, ανεξαρτήτως εθνικότητας, δεν αποτελεί έκπληξη πως το βιβλίο σύντομα θα μεταφραστεί στα γερμανικά όπως μας πληροφορεί το οπισθόφυλλο.
Φαντάζομαι πως στην εκδοτική αυτή επιτυχία ρόλο παίζει και το γεγονός πως οι χαρακτήρες του Ουουουου δεν έχουν καμία ελληνική ιδιαιτερότητα. Θα μπορούσαν να είναι οι κάτοικοι μίας όποιασδήποτε ευρωπαϊκής μεγαλούπολης. Απλά, στο συγκεκριμένο κείμενο, η μεγαλούπολη αυτή τυχαίνει να είναι η Αθήνα.
Με όλα αυτά ως δεδομένα, θέλω να πω πως μου άρεσε πολύ το γεγονός ότι το βιβλίο δεν κρίνει, δεν κατακρίνει και δεν δαιμονοποιεί κανέναν από τους χαρακτήρες του. Κανένας δεν είναι αποκλειστικά θύτης και κανείς αποκλειστικά θύμα. Μάλιστα στο τέλος όλοι βγαίνουν λάδι, φιλιωμένοι και αλλαγμένοι προς το καλύτερο!
Τέλος πάντων, δεν έχω να πω πολλά για το βιβλίο της Μανανεδάκη. Μας δίνει ακριβώς ότι γράφει στο κουτί – μία ανώδυνη ερωτική ιστορία που απευθύνεται κυρίως σε παντρεμένες σαραντάρες. Έτσι το νοικοκυριό, οι απαιτήσεις της οικογενειακής ζωής, και η πλήξη που φαίνεται πως συνεπάγεται ο έγγαμος βίος μετά από μερικά χρόνια, είναι τα κύρια θέματα γύρω από τα οποία περιστρέφεται η πλοκή του βιβλίου.
Και καθώς τα παραπάνω απασχολούν εκατομμύρια γυναίκες στο δυτικό κόσμο, ανεξαρτήτως εθνικότητας, δεν αποτελεί έκπληξη πως το βιβλίο σύντομα θα μεταφραστεί στα γερμανικά όπως μας πληροφορεί το οπισθόφυλλο.
Φαντάζομαι πως στην εκδοτική αυτή επιτυχία ρόλο παίζει και το γεγονός πως οι χαρακτήρες του Ουουουου δεν έχουν καμία ελληνική ιδιαιτερότητα. Θα μπορούσαν να είναι οι κάτοικοι μίας όποιασδήποτε ευρωπαϊκής μεγαλούπολης. Απλά, στο συγκεκριμένο κείμενο, η μεγαλούπολη αυτή τυχαίνει να είναι η Αθήνα.
Με όλα αυτά ως δεδομένα, θέλω να πω πως μου άρεσε πολύ το γεγονός ότι το βιβλίο δεν κρίνει, δεν κατακρίνει και δεν δαιμονοποιεί κανέναν από τους χαρακτήρες του. Κανένας δεν είναι αποκλειστικά θύτης και κανείς αποκλειστικά θύμα. Μάλιστα στο τέλος όλοι βγαίνουν λάδι, φιλιωμένοι και αλλαγμένοι προς το καλύτερο!
* Εκδόσεις Λιβάνης
1 comment:
Κυρία Μανανεδάκη,
είμαι φανατική αναγνώστριά σας. Έχω διαβάσει όλα τα βιβλία σας και μου αρέσουν πάρα πολύ. Έχω γελάσει, έχω οπωσδήποτε αισθανθεί η ηρωίδα σας και στο τέλος έχω ικανοποιηθεί στο έπακρο. Είναι σα να μαντεύετε όλα όσα νιώθουμε, όσα θέλουμε να πούμε, θέλουμε να κάνουμε.
Γιατί όμως αργείτε να βγάλετε ένα καινούριο βιβλίο; Περιμένω με αγωνία από πέρσι.
Ελευθερία, Σαλαμίνα.
Post a Comment