Τι ψυχρολουσία για όποιον έχει διαβάσει το πρώτο βιβλίο του Pierre, το υπέροχα πρωτότυπο, κωμικοτραγικό “Μικρός Θεός Βέρνον”!
Σε αντίθεση με τον διασκεδαστικό και αβίαστα γραμμένο Βέρνον τα «Μισόλογα» - που σημειώστε τα σήκωσα με το που τα είδα μπροστά μου- είναι ένας ύμνος στην προσπάθεια της συγγραφής με το ζόρι.
Η υπόθεση είναι εξαιρετικά εξεζητημένη. Έχω την εντύπωση πως προσπαθεί να μιμηθεί το φανταστικό Middlesex του πατριώτη –πολύ θα θέλαμε- Jeffrey Eugenides καθώς περιστρέφεται μερικώς γύρω από ένα ζευγάρι σιαμαία, τους αδελφούς Χιθ, που οι γιατροί τους δεήσανε να διαχωρίσουν χειρουργικά μόνο αφού έκλεισαν τα 30.
Τα δύο αυτά μέχρι πρότινος τέρατα της φύσης στη συνέχεια πετιούνται έξω από το άσυλο που τα προστάτευε από τον σκληρό αυτό κόσμο λόγω ενός κύματος ιδιωτικοποίησης. Στην προσπάθεια του ενός από τους δύο να χάσει την παρθενιά του καταλήγουν στην μέση ενός εμφυλίου σε μία πρώην σοβιετική δημοκρατία. Εκεί γνωρίζουν μία κουκλάρα που βιώνει τα δεινά του πολέμου.
Ίσως το καλύτερο σημείο του βιβλίου είναι η σταδιακή πτώση των ντόπιων στην ανέχεια. Κατά τα άλλα αυτή η τρομερή προσπάθεια να δείξει ο συγγραφέας πόσο κατέχει όλα τα μεγάλα θέματα που παίζουν αυτή τη στιγμή στον πλανήτη – εμπόριο γυναικών, κατάρρευση κομμουνισμού, επέλαση φιλελευθερισμού κλπ- είναι μάλλον υπερβολική. Στην πορεία αυτός ο αχταρμάς αποδεικνύεται εντελώς ανούσιος καθώς όλα τα θέματα τα ακουμπά τελικά επιφανειακότατα.
Τέλος – και δεν το πιστεύω ότι το γράφω αυτό για τον συγγραφέα του Βέρνον - η γλώσσα στο αγγλικό πρωτότυπο είναι τόσο επιτηδευμένη και υπερβολικά έξυπνη που μετά από 12 χρόνια στη Βρετανία, δουλεύοντας αποκλειστικά με κείμενα στα Αγγλικά για χρόνια, δεν μπορώ να καταλάβω τα μισά από όσα διαβάζω.
Δεν ξέρω τι έκανε ο Αύγουστος Κορτώ στη μετάφραση εάν και είμαι τόσο περίεργη να μάθω που θα κάνω μου φαίνεται μία εξαίρεση και θα διαβάσω το βιβλίο και στα Ελληνικά!
* Η έκδοση που έχω είναι της πολυαγαπημένης faber and faber.
No comments:
Post a Comment